Nie taki listopad pomury jak go malują :)

Dziś miało u nas padać, tymczasem pomimo krążących chmur od rana było dość słonecznie. W związku z tym udaliśmy się na spacer w kierunku dawnej kolonii. Dziś stoją tam dwa domy, kiedyś było to bardzo zaludnione miejsce. Obecny właściciel tych terenów w miejscach, gdzie stały niegdyś domy stworzył sady tradycyjne. Miejsca po dawnych siedliskach można więc łatwo dostrzec ponieważ są ogrodzone drewnianymi płotami i siatką.

Wędrowaliśmy sobie po tym przecudnym terenie zastanawiając się jak to jest. Dziś pomimo zaawansowanej techniki jest spory problem by dotrzeć do mieszkających za wsią sąsiadów (jedynym sensownym środkiem transportu w czasie deszczów czy roztopów jest ciągnik).  Z tego zresztą powodu dawna kolonia wyludniła się, a stojące tam niegdyś domy zawaliły bądź zostały rozebrane. Kiedyś natomiast było to zamieszkałe miejsce i jakoś ludzie dawali sobie radę z dotarciem do wsi. Czy to kwestia wygodnictwa, czy jednak tego, że konie w takich warunkach były zdecydowanie bardziej niezawodne?
Tak wygląda dawna droga prowadząca do jednego z domostw.

Być może to jednak rodzaj transportu odegrał tu decydującą rolę. Pamiętam, że wspomniani sąsiedzi jeszcze do nie dawna mieli zimnokrwistego konia. Klacz była może już wiekowa, ale w razie potrzeby w każdą pogodę dawała radę dociągnąć wóz z właścicielami i tym co akurat trzeba było przewieźć w stronę cywilizacji. Jakieś dwa lata temu sąsiedzi zdecydowali się na jej sprzedaż i kupili stary ciągnik. Niestety zeszłego roku pierwszy konkretniejszy śnieg unieruchomił maszynę i zmuszeni byli do pokonywania tych kilku kilometrów do asfaltu (kończącego się zresztą za naszym domem) pieszo. Dopiero, gdy mróz trochę odpuścił udało się im z pomocą mojego męża  sholować maszynę do domu i naprawić.
Suma summarum jaki nie byłby tego powód tereny te wyludniły się, a w miejscu gdzie kiedyś były pola uprawne i tętniło życie, dziś inny sąsiad wypasa swoje stada dzikich koni.

 

 

Nasz kościół parafialny widać stąd jak na dłoni

i przestaje dziwić, że pomimo sporego oddalenia wspomnianej świątyni od naszej miejscowości to właśnie pod nią podlegamy. Kiedyś istniała przeprawa przez płynącą tędy rzeczkę i dotarcie do kościoła z kolonii nie stanowiło żadnego problemu.
Miejsce i widoki są cudne.

 

 A tu już "nasze" rozlewisko sfotografowane podczas powrotu do domu

Ponieważ post traktuje o listopadzie, a w słoneczny dzień zawsze jest pięknie dla kontrastu wrzucam kilka fot wykonanych podczas pochmurnego dnia, a w zasadzie wieczorem w czasie spaceru na łąki. Nawet taki listopadowy mglisty dzionek ma swój urok.

 

 

 

W tym miejscu, na obecnych łąkach niegdyś znajdowało się jezioro, które zostało osuszone celem pozyskania terenów dla rolnictwa. W taki zamglony wieczór łatwo wyobrazić sobie jak kiedyś mogło ono wyglądać.

 

 

 

I jeśli chodzi o uroki listopada to tyle :)
W ramach dnia niepodległości zaserwujemy sobie pewnie kolejną porcję "Czasu honoru". Świetny serial. W telewizji nie udało nam się go jednak obejrzeć w całości. Korzystamy więc z uprzejmości tvp i oglądamy on-line od początku. Tym co jeszcze nie widzieli polecam i pozdrawiam. Udanego tygodnia :)