Nadchodzi lato

Wielkimi krokami się zbliża.
Lato.
Dla większości czas odpoczynku, urlopów.
Dla nas czas najintensywniejszej pracy.
W polu, w ogrodzie i przy kozach.
O urlopie raczej mowy nie ma.
Nie oznacza to jednak, że nie potrafimy cieszyć się latem.
Wieczorne biesiady w ogrodzie, przeciągające się do późnej nocy na dziś dzień raczej mamy za sobą. Wiadomo przy malutkim dziecku to raczej samobójstwo ;)
Za to są przecież inne cudne aspekty tej pory roku.
Wieczorne kumkanie żab i poranny zapach rosy. Wschody księżyca nad bagnem i zachody słońca.
Sierpniowe świerszczy granie i zapach melonów czy pomidorów z własnej grządki.
W takiej letniej, sielskiej scenerii nawet komary dadzą się lubić :)
Tymczasem cieszymy się wiosną i kwiatami na drzewach w sadzie.
Pszczoły uwijają się jak szalone zbierając z nich nektar.

 Kozy cieszą się swobodą na pastwisku za domem

 

Tylko Albercik w niewolę popadł ;)

 

I deszczu ciągle brak.
Spacerujemy z Jasiem kiedy tylko się da.

Ostatnio na spacerze napotkaliśmy pisklę żurawia

Ciężko zauważyć je w liściach. Zdradziło je jednak szuranie. Zaniepokojeni rodzice bardzo starali się odwrócić moją uwagę od swojego dziecka, dlatego też zostawiliśmy ptasią rodzinę w spokoju i poszliśmy dalej.
Do lasu.
A tam, co kawałek napotykaliśmy dzicze rodziny, jelenie, sarny i zające. Cóż w naszej wsi widać tylko ja jestem na tyle szalona, by o tej porze roku zapuszczać się do lasu ;)
I jeszcze napotkany ostatnio konik

No nie mogłam się powstrzymać ;)
Pozdrówki!